Do spadkobierców należy decyzja o tym, czy przyjąć spadek i w jaki sposób to zrobić.
Pierwszą możliwością jest złożenie przed sądem lub notariuszem oświadczenia o przyjęciu spadku. Termin na złożenie takiego oświadczenia wynosi sześć miesięcy i biegnie od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o powołaniu do spadku. Oświadczenie może zostać złożone ustnie lub na piśmie z podpisem urzędowo poświadczonym. Spadkobierca może złożyć oświadczenie osobiście albo przez pełnomocnika, przy czym odpowiednie pełnomocnictwo powinno być udzielone w formie pisemnej z podpisem urzędowo poświadczonym.
Warto podkreślić, że oświadczenie o przyjęciu (lub odrzuceniu) spadku nie może zostać odwołane, a złożone pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu jest nieważne.
Osoba decydująca się na złożenie oświadczenia o przyjęciu spadku ma do wyboru dwie opcje. Może przyjąć spadek wprost (przyjęcie proste) albo z dobrodziejstwem inwentarza. W pierwszym przypadku spadkobierca ponosi pełną odpowiedzialność za długi zmarłego całym swoim majątkiem. Z kolei w drugim przypadku odpowiedzialność spadkobiercy zostaje ograniczona do wartości aktywów wchodzących w skład spadku (tzw. stanu czynnego spadku). Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza jest więc dobrym rozwiązaniem, jeśli spadkobierca nie ma pewności, czy w skład spadku nie wchodzą długi lub nie wie, jaka jest ich wysokość.
Zachęcamy do zapoznanie się z naszymi wpisami na takie tematy jak zarządca sukcesyjny CEIDG oraz planowanie spadkowe.
Do przyjęcia spadku dochodzi również w razie niezłożenia w terminie sześciu miesięcy oświadczenia o przyjęciu spadku lub jego odrzuceniu. Brak oświadczenia spadkobiercy jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.
Podstawa prawna: art. 1012, art. 1015, art. 1018 k.c.
Karolina Kulińska – Polak
Powrót do PYTANIA I ODPOWIEDZI
